آثار تاریخی شهرستان جاجرم مرمت می‌شود - ١۴٠٠/٨/١٩

سرپرست اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی جاجرم از مرمت آثار تاریخی این شهرستان با اعتبار 800 میلیون ریال خبر داد.

به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی، وحید محمودی‌فر امروز ۱۸ آبان‌ماه ۱۴۰۰ با اعلام این خبر اظهار کرد: «با ابلاغ و تخصیص اعتبار از تملک دارایی‌های سرمایه‌ای استانی، آثار تاریخی شهرستان جاجرم مرمت و خواناسازی می‌شود.»

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی جاجرم افزود: «با تخصیص این اعتبار، قلعه جعفرآباد، مقبره شیخ اندوقان و بنای تاریخی خانه بنی‌هاشم خراشا مرمت و خواناسازی خواهند شد.»

سرپرست اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی جاجرم گفت: «شهرستان جاجرم در جنوب غربی استان خراسان شمالی قرارگرفتن و از شمال به شهرستان مانه و سملقان، از غرب به شهرستان گرمه، از جنوب به استان سمنان، از جنوب شرق به استان خراسان رضوی، از شرق به شهرستان اسفراین و از شمال شرق به شهرستان بجنورد محدود میشود.»

محمودی‌فر تصریح کرد: «شهرستان جاجرم به لطف موقعیت راهبردی خود بر سر راههای کاروان‌رو هماره موردتوجه قرار داشته و از دوران پیش‌ازتاریخ تا ادوار متأخر اسلامی به طور پیوسته نقش بارزی را در تکامل فرهنگی خطۀ خراسان ایفا کرده است. وجود محوطههای بزرگ از دورههای نوسنگی، مس‌سنگی و عصر مفرغ از قبیل تپه پهلوان، حیدران و محوطه وسیع چَلو در پهنۀ شهرستان جاجرم آن را به یکی قدیمیترین استقرارگاههای بشری در خراسان شمالی بدل کرده است. پراکندگی زیاد محوطههای باستانی مربوط به دوران اشکانی و ساسانی در این شهرستان، از شکوفایی این خطه در دوره تاریخی با بهرهگیری از موقعیت مناسب آن بر سر راه ابریشم و معادلات سیاسی و تجاری آن دوران حکایت دارد.»

او گفت: «بررسی گزارشهای مورخان و جغرافی‌دانان دوره اسلامی نیز نشان از رونق این منطقه در سراسر دورۀ اسلامی دارد. ضرب مسکوکات مختلف به‌ویژه سکههای طلا در جاجرم طی دوره ایلخانی و ایجاد کاروان‌سراها و رباطهای مختلف در بخش‌های مختلف آن، به بهترین وجهی شکوفایی منطقه در سدههای میانی اسلامی را بازگو میکند. این منطقه تا اواخر دوره قاجار اهمیت خود را حفظ نمود تا اینکه با ورود تجهیزات حمل‌ونقل مدرن، احداث راههای ترانزیتی و در پی آن حذف شبکۀ راههای قدیم و متروک ماندن راه‌های کاروان‌رو و کاروان‌سراها به‌تدریج از اهمیت آن کاسته شد و به‌سرعت افول کرد.»