سرپرست اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی مانه و سملقان گفت: «زیرساختهای لازم در شهرستان مانه و سملقان برای استقبال از نوروز ۱۴۰۱ در حال آمادهسازی است.»
بهگزارش روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان شمالی، مریم محمدی پنجشنبه ۱۹ اسفندماه ۱۴۰۰ تصریح کرد: «شهرستان مانه و سملقان نگین سبز انگشتری استان خراسان شمالی و قطب کشاورزی و دامداری استان یکی از هدفهای گردشگری منطقه محسوب میشود.»
سرپرست اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی مانه و سملقان با اشاره بر اینکه شهرستان مانه و سملقان در مسیر اصلی مشهد به شمال کشور قرار دارد، دروازه غربی خراسان شمالی محسوب میشود، گفت: «همین امر کافی است تا این شهرستان به یکی از استراتژیکترین مناطق استان بدل شود و هرساله شاهد خیلی عظیم گردشگران و علاقهمندان به طبیعت و مسافران باشد.»
او در ادامه عنوان کرد: «آمادهسازی برای برگزاری نوروزگاه در محوطه باستانی ریوی، جانمایی برپایی سیاهچادر در مجتمع خدماتی رفاهی بینراهی و پارک لاله، رفع نواقص جادهای، گلی آرایی و زیباسازی شهری را از موارد در دست اقدام عنوان کرد.»
محمدی افزود: «باتوجهبه برگزاری نوروزگاه پس از دو سال تعطیلی ناشی از شیوع ویروس کرونا، امسال با برنامهها و خدمات متفاوتی در خدمت بازدیدکنندگان خواهیم بود که این برنامهها باهدف کمک به توسعه گردشگری پایدار در منطقه و استفاده از ظرفیتهای جوامع محلی، با راهاندازی غرفههای خوداشتغالی در زمینه تولید و فروش محصولات خوراکی و صنایعدستی آغاز خواهد شد.»
شهرستان مانه و سملقان به مرکزیت شهر آشخانه در شمال غربی استان خراسان شمالی واقعشده و از شمال و شرق به شهرستان بجنورد، از جنوب به شهرستان جاجرم، از غرب به استان گلستان محدود میگردد. فاصلۀ مرکز شهرستان مانه و سملقان تا مشهد مقدس ۲۸۰ کیلومتر و تا بجنورد ۴۰ کیلومتر است.
وجود منابع سرشار طبیعی در شهرستان مانه و سملقان از دیرباز جمعیتهای انسانی را به خود جذب نموده و باعث پرورش فرهنگهای درخشان در منطقه شده است. وجود آثار تاریخی از دورههای پیشازتاریخ تا دوره معاصر در بخشهای مختلف این شهرستان گویای استقرار مداوم بشر در این خطه است. بر اساس پژوهشهای باستانشناسی بخشهایی از شهرستان مانه و سملقان برای نخستینبار در حدود هشت هزار سال پیش مسکونی شده که آثار آن را میتوان در تپه قلعه خان در دشت سملقان مشاهده کرد. این شهرستان طی دوره هخامنشی بهعنوان بخشی از شهربانی پارت مطرح بوده و طی دورههای اشکانی و ساسانی نیز بسیار موردتوجه بوده است. پراکندگی محوطههای استقراری، قلعههای تدافعی، مراکز مذهبی و نیز کشف سکههای دورۀ ساسانی در بخشهای مختلف شهرستان گواه این مدعی است.