به‌گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، بهزاد علی‌طالش سرپرست هیأت باستان‌شناسی امروز  شنبه 17 شهریور 97 با اعلام این خبر گفت : «محوطه باستانی معصوم‌زاده بر روی برآمدگی طبیعی در سمت جنوب- جنوب‌شرقی شهر فعلی بجنورد، مرکز استان خراسان شمالی و در میان بافت شهری قرار گرفته که در حال حاضر در حدود 5/6 هکتار از آن به همت اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان شمالی حفظ شده است.»

او افزود: «این اثر  نخستین بار توسط دکتر نگهبان در سال 1346 شناسایی شد و با شماره 708 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیدو سپس در سال 1355 محدوده آن میله کوبی و در سال‌های 1370 و 1386 گمانه‌زنی و تعیین حریم آن انجام شده است.»

این باستان شناس اظهار کرد: «طرح کاوش گسترده این محوطه در کارگاهی به وسعت 500 متر مربع در منتهی‌الیه بخش شمال‌شرقی محوطه آغاز شد.»

او تصریح کرد : «به رغم آنکه هنوز کاوش در کارگاه یاد شده به پایان نرسیده ولی تاکنون شواهدی از سده‌های دوم تا هشتم هجری قمری  در آن شناسایی شده است.»

به گفته او ، سه مرحله معماری منتسب به ادوار یاد شده شناسایی شده که شامل ستون‌های آجری، سازه‌های سنگی، خشتی و چینه‌ای است .

او افزود: «کشف سازه‌ای 8 ضلعی، ساخته شده از سنگ‌های ورقه‌ای با ملاط گل از یافته‌های شاخص کاوش به شمار می‌رود.»

به گفته سرپرست گروه کاوش تپه معصوم‌زاده، کاوش‌های باستان‌شناختی در این محوطه تا رسیدن به سطح خاک بکر ادامه خواهد داشت.

کاوش نجات بخشی تپه معصوم زاده بجنورد خراسان شمالی با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.