فصل دوم کاوش در ارگ نادري شيروان پايان يافت

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی از اتمام فصل دوم کاوش در ارگ نادری شیروان خبر داد و افزود: کاوش باستان شناسی در این اثر تاریخی از 27 خردادماه امسال آغاز و تا اوایل شهریورماه ادامه داشت.

به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی، علی اکبر وحدتی با اشاره به همکاری گروهی از باستان شناسان از مراکز داخلی و بین المللی در فصل دوم کاوش تصریح کرد: گروه کاوش از متخصصان رشته های مختلف از جمله باستان شناسی، زمین شناسی، ژئوفیزیک، مرمت، معماری و نقشه برداری از سازمان میراث فرهنگی کشور، دانشگاه نانجینگ چین و موزه تاریخ طبیعی پاریس در ارگ نادری شیروان حضور داشتند.

وی یکی از اهداف اصلی فصل دوم کاوش در تپه نادری را لایه نگاری برای شناخت توالی باستانی و تاسیس گاهنگاری محلی در منطقه شمال خراسان دانست و افزود: مواد حاصل از کاوش علاوه بر شناخت دوره های استقرار باستانی در منطقه، از طریق مطالعات میان رشته ای به بازسازی اقتصاد معیشتی ساکنین این منطقه در طول تاریخ کمک شایانی خواهد کرد.

وی اظهار داشت: با توجه به قرار گیری تپه نادری در بافت مسکونی شهر شیروان، در جهت رفع مشکلات محلی و کمک به پروژه بازآفرینی شهری با تاکید بر هویت شهری شیروان، ساماندهی و تعیین دقیق عرصه و پیشنهاد حریم تپه نادری در دستور کار گروه مشترک قرار گرفت.

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی با اشاره به کاوش های انجام شده در این فصل، گفت: بر این اساس زندگی در تپه نادری از میانه هزاره چهارم پیش از میلاد( حدود 5500 سال قبل) آغاز شده و در دوران مختلف تا دورۀ اسلامی زندگی در آن جریان داشته است.

وحدتی از ایجاد سایت موزه باستان شناسی و ساماندهی محیط پیرامونی ارگ نادری خبر داد و عنوان کرد: گروه کاوش بخش هایی از حصار پیرامونی که در دهه های قبل تخریب شده و آثار آن محو شده بود را با روش پیگردی کاوش کرد تا زمینه ادامه مرمت برج و بارو در فصول آتی فراهم شود. این برج و بارو که در دورۀ قاجار در اطراف تپه نادری ایجاد شده، ضمن معرفی برشی از تاریخ این استقرار باستانی، یکی از جاذبه های اصلی تپه نادری در برنامه جامع گردشگری این منطقه باستانی را تشکیل می دهد.

گفتنی است؛ تپه نادری از مهمترین استقرارهای باستانی حوضه آبریز اترک است که  از میانه هزارۀ چهارم پیش از میلاد زندگی در آن آغاز شده و تا دورۀ اسلامی زندگی در آن جریان داشته است. طی دورۀ قاجار، حکمرانان محلی شیروان بر فراز این تپه باستانی قلعه‌ای ساخته و در گردا گرد آن بارویی ایجاد کرده بودند که منطقه مسکونی را محصور کرده بود.