اساسنامه

اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷/۲/۱

سازمان میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی

اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷/۲/۱
 ماده ۱- تعریف
 “میراث فرهنگی” شامل آثار باقیمانده از گذشتگان است که نشانگر حرکت انسان در طول تاریخ می باشد و با شناسایی آن، زمینه شناخت هویت و خط حرکت فرهنگی او میسر می گردد و از این طریق زمینه های عبرت برای انسان فراهم می آید. سازمان میراث فرهنگی کشور که به استناد قانون مصوب ۱۳۶۴/۱۱/۱۰ تشکیل شده است و از این پس در این اساسنامه، سازمان نامیده می شود طبق مقررات این اساسنامه اداره خواهد شد.
ماده ۲- هدف
عبرت از حرکت فرهنگی انسان و بقا و رقا هویت و شخصیت فرهنگی جامعه
ماده ۳- وظایف سازمان
وظایف سازمان در زمینه میراث فرهنگی که شامل پ‍‍ژوهش، نظارت، حفظ و احیا و معرفی است به قرار زیرمی باشد:
۱- تهیه و تنظیم و اجرای برنامه های پژوهشی پیرامون آثار باقیمانده از گذشتگان
۲- بررسی و شناسایی محوطه ها، تپه ها، بناها و مجموعه های تاریخی و تهیه فهرست جامع از آنها و نقشه باستان شناسی کشور
۳- انجام پژوهش های باستان شناسی و کاوش های علمی
۴- بررسی های مردم نگاری، پژوهش های مردم شناسی، انسان شناسی زیستی و شناخت فرهنگ بومی مناطق مختلف کشور
۵- پژوهش در زمینه هنرهای سنتی و فراهم آوردن امکانات لازم جهت حفظ، احیا و رشد آنها
۶- ثبت آثار ارزشمند منقول و غیر منقول فرهنگی- تاریخی کشور در فهرست آثار ملی و فهرست های ذیربط
۷- انجام انحصاری کلیه امور حقوقی مربوط به میراث فرهنگی و طرح دعاوی کیفری علیه متخلفین از قوانین ناظر به میراث فرهنگی کشور به عنوان مدعی یا حسب مورد شاکی خصوصی.
۸- اقدامات لازم جهت شناسایی و استرداد اموال فرهنگی ایران در سطح ملی و بین المللی از طریق مراجع ذیریط.
۹- شناسایی و در اختیار قرار گرفتن کلیه اموالی که دارای ارزش های فرهنگی- تاریخی بوده و جزو میراث فرهنگی محسوب می گردد و توسط دستگاه های مسئول ضبط شده است.
 تبصره – کلیه دادگاه ها، گمرکات، نیروهای انتظامی و دستگاه های دولتی نظیر آنها که به نحوی نسبت به ضبط اموال اقدام می نمایند موظف به در اختیار قراردادن اموالی که دارای ارزش فرهنگی- تاریخی می باشد به سازمان میراث فرهنگی هستند.
۱۰- تهیه و اجرای طرح های لازم به منظور حراست، حفاظت، تعمیر، مرمت و احیاء آثار، بناها و مجموعه های با ارزش فرهنگی- تاریخی
۱۱- اظهار نظر در کلیه طرح های عمرانی جامع و تفصیلی در رابطه با مناطق فرهنگی و تاریخی و موافقت نهایی درباره محوطه ها و بافت ها و اماکن فرهنگی و تاریخی ارزشمند در موارد مذکر و جلوگیری از هر گونه تخریب آنها.
۱۲- تعیین حریم بناها، مجموعه ها، محوطه ها و تپه های تاریخی ثبت شده و ضوابط خاص معماری و طراحی داخل حریم.
۱۳- معرفی آثار با ارزش فرهنگی-تاریخی از طریق موزه ها و نمایشگاه ها و نظائر آن.
۱۴- ایجاد و توسعه و اداره موزه ها در سطح کشور.
۱۵- ایجاد مرکز اسناد و مدارک میراث فرهنگی کشور ( نظیر مجموعه گزارش های علمی، نقشه ها و عکس های بناها و …) جهت ارائه خدمات علمی و تحقیقاتی در این زمینه.
۱۶- معرفی و شناساندن ارزش های میراث فرهنگی در سطح ملی و بین المللی به وسیله چاپ و نشر مجموعه مطالعات و تحقیقات انجام یافته و استفاده از وسایل سمعی و بصری و ارتباط جمعی.
۱۷- تنظیم، تدوین و انتشار دایره المعارف آثار و ابنیه تاریخی ایران.
۱۸- توسعه فعالیت های تحقیقاتی در زمینه های مختلف میراث فرهنگی و تشویق محققان، هنرمندان و استادکاران.
۱۹- تنظیم و اجرای برنامه های آموزشی جهت آماده سازی نیرو های کارآمد در زمینه های مربوط به میراث فرهنگی با هماهنگی دستگاه های ذیربط.
۲۰- تشویق مردم به مشارکت در فعالیت های مربوط به شناسایی، حفظ و احیاء میراث فرهنگی و نظارت بر آن.
۲۱- ایجاد و گسترش انجمن های میراث فرهنگی در سطح کشور.
۲۲- برقراری ارتباطات و مبادلات علمی و فرهنگی با مؤسسات و نهادهای ذیربط در سطح ملی و بین المللی بالاخص کشورهای اسلامی و منطقه و برگزاری کنگره ها و سمینارهای دوره ای لازم.
۲۳- همکاری با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در زمینه امور ایرانگردی و جهانگردی.
۲۴- ارائه خدمات مشاوره ای، تحقیقاتی، فنی و آموزشی، فروش تولیدات فرهنگی، دریافت ورودیه بناها، محوطه ها، موزه ها، و نمایشگاه ها و قبول هدایا و کمک ها و نظائر آن.
ماده ۴- ارکان سازمان
سازمان دارای دو رکن است:
۱- شورای سازمان ۲- رییس سازمان
ماده ۵- ( منسوخ ) شورای سازمان
به منظور هماهنگی بیشتر در امور مربوط به میراث فرهنگی در سطح کشور، شورای سازمان متشکل از ۸ عضو به شرح زیر تشکیل می گردد:
۱- وزیر فرهنگ و آموزش عالی ( رییس شورا) ۲- وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ۳- وزیر کشور۴- وزیر دادگستری ۵- وزیرامور خارجه ۶- وزیر مسکن و شهرسازی
۷- مدیر عامل سازمان صدا و سیما
رییس سازمان ( دبیر شورا)
تبصره ۱- ( منسوخ ) در صورت تساوی آرا، آن نظری پذیرفته می شود که رییس شورا در میان رای دهندگان باشد.
تبصره ۲۲- ( منسوخ ) جلسات شورا به طور عادی هر سال حداقل دو بار به پیشنهاد رییس سازمان و دعوت و ریاست وزیر فرهنگ و آموزش عالی تشکیل می گردد.
تبصره ۳۳- ( منسوخ ) شورا می تواند از افرادی که حضورشان به نحوی در جلسات ضروری است دعوت به عمل آورد.این افراد دارای حق رای نیستند.
تبصره ۴- ( منسوخ ) جلسه با حضور ۵ نفر از اعضا رسمیت یافته و تصمیمات شورا با رای حداقل ۴ نفر از اعضای حاضر در جلسه معتبر خواهد بود.
ماده ۶- ( منسوخ ) وظایف شورا
وظایف شورای سازمان به قرار زیر است:
۱- تعیین خط مشی و سیاست های کلی بر اساس قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور و اساسنامه سازمان.
۲- بررسی گزارش های فعالیت های سازمان و اظهارنظر پیرامون چگونگی آن.
تبصره- ( منسوخ ) کلیه مصوبات شورا با امضای وزیر فرهنگ و آموزش عالی ابلاغ خواهد شد.
ماده ۷- ( منسوخ ) رییس سازمان
رییس سازمان با حکم وزیر فرهنگ و آموزش عالی منصوب می شود.
ماده ۸- واحدهای سازمان در سطح کشور
 سازمان با نظر وزیر فرهنگ و آموزش عالی می تواند در هر نقطه از کشور که ایجاب نماید، به تناسب موقعیت و با تایید سازمان امور اداری و استخدامی کشور، واحدهای خود را دایر کند. این واحدها مسئولیت امور مربوط به میراث فرهنگی حوزه فعالیت خود را طبق این اساسنامه و سازمان زیرنظر رییس سازمان به عهده خواهند داشت.
ماده ۹- از تاریخ تصویب این قانون کلیه قوانین و مقررات مغایر ملغی است.
قانون فوق مشتمل بر ۹ ماده و ۷۷ تبصره در جلسه علنی روز پنجشنبه اول اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۷/۲/۲۶ به تایید شورای نگهبان رسیده است.

مصوبه شورای عالی اداری راجع به ادغام سازمان صنایع دستی ایران و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری

شورای عالی اداری در یکصد و سی امین جلسه مورخ ۱۳۸۵/۱/۱۶ به منظور تقویت و توسعه صنایع دستی کشور و ایجاد هماهنگی با سیاست های توسعه صنعت گردشگری و در اجرای بند (۱) جزء (ب) ماده یک قانون برنامه سوم توسعه تنفیذ شده در ماده ۱۵۴ قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور تصویب کرد:
۱۱- سازمان صنایع دستی ایران با تمام وظایف، اختیارات، مسئولیت های قانونی، دارایی ها، تعهدات، اعتبارات، امکانات و نیروی انسانی از وزارت صنایع و معادن منتزع و در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ادغام می شود.
تبصره- نام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به ” سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری” تغییر می یابد.
۲۲- سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موظف است تشکیلات حوزه مرکزی و واحدهای استانی خود را تهیه و برای تایید به سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور- حداکثر تا پایان خردادماه ۱۳۸۵ پیشنهاد کند.
۳- سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موظف است نسبت به انجام مراحل تصفیه شرکت صنایع دستی ایران تا پایان سال  1385 اقدامات لازم را به عمل آورد.
۴- سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور موظف است گزارش اجرای این مصوبه را تا پایان سال ۱۳۸۵ به شورای عالی اداری ارائه کند.
اساسنامه سازمان ایرانگردی و جهانگردی مصوب ۱۳۷۶ مجمع عمومی
به منظور تجدید یک سنت الهی و به مصداق آیه شریفه « قل سیروا فی الارض فانظروا کیف کان عاقبه المکذبین » و شناساندن میراث تمدن اسلامی، حفظ دست آوردهای انقلاب اسلامی و بهره برداری صحیح از سرمایه گذاری ها و تجهیزات و تاسیسات احداث شده طبق موازین شرعی و رعایت شعائر اسلامی سازمانی به نام سازمان ایرانگردی و جهانگردی به استناد لایحه قانونی ادغام شرکت های وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصوب ۱۳۸۵/۱/۲۱ شورای انقلاب جمهوری اسلامی تشکیل و اساسنامه آن با رعایت مصوبه ۱۴۳۳۲/۱۲/۱ مورخ ۷۶/۱۰/۲۳ شورای عالی اداری کشور به شرح زیر تدوین و تصویب شد:
فصل اول – نام و موضوع سازمان
ماده ۱- نام
 سازمان ایرانگردی و جهانگردی که در این اساسنامه به اختصار سازمان نامیده می شود به صورت شرکت سهامی وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که دارای شخصیت حقوقی مستقل بوده و طبق اصول بازرگانی و مقررات مربوط به
شرکت های دولتی و این اساسنامه اداره می شود.
ماده ۲- موضوع
 الف- شناساندن کشور جمهوری اسلامی ایران وآشنا ساختن مردم کشور و سایر ملل با خصوصیات فرهنگی، سنتی و آثار تاریخی و تمدن ایران و جهان به منظور ایجاد تفاهم بین ملت ها
 ب- بررسی مستمر اقلیمی و فرهنگی و مطالعه و تحقیق درباره جاذبه های سیاحتی و زیارتی کشور و ارائه برنامه های لازم برای معرفی جاذبه ها به منظور بهره برداری از آنها
 ج- ایجاد ارتباط با سازمان ها و مراکز داخلی و بین المللی جهانگردی در جهت انجام همکاری های متقابل و گردآوری و مبادله اطلاعات ایرانگردی و جهانگردی و شرکت در نمایشگاه های بین المللی جهانگردی حسب ضرورت
 د- بررسی، تهیه طرح و کوشش در اجرای طرح های مناسب برای جذب و دیدار جهانگردان از ایران و ایجاد تسهیلات لازم برای برگزاری گشت های ارزان جهت گروه های فرهنگی، اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران
 ه-بالابردن سطح ارائه خدمات جهانگردی از راه های مقتضی از جمله برنامه های آموزشی لازم در زمینه های مختلف و شناخت منابع انسانی فعال و بالقوه در این صنعت برای ایجاد زمینه های اشتغال سالم
 و- افزایش سطح ارائه تسهیلات و کیفیت و کمیت تاسیسات صنعت جهانگردی از طریق ایجاد تسهیلات لازم در زمینه ساختن واحدهای اقامتی و پذیرایی و تاسیسات مردمی جهانگردی و ایرانگردی و دیگر موارد لازم
ز- ترغیب مردم ایران به استفاده بیشتر از ایام و ساعات فراغت و مشاهده جاذبه های سیاحتی و زیارتی کشور
ح- ایجاد تسهیلات لازم در امر سیاحت در کشور و نیز ایجاد هماهنگی در این زمینه و فراهم آوردن امکانات لازم در مرزهای ورودی کشور
 ط- افزایش سطح خدمات و صنایع وابسته به امر سیر و سیاحت از طریق تشویق به سرمایه گذاری در احداث تاسیات ضروری اقامتی و پذیرایی، خصوصاً بین راهی به منظور رفاه هرچه بیشتر جهانگردان داخلی و خارجی
ی- کمک به افزایش سطح درآمد عمومی و ارزی کشور از طریق بازاریابی و گسترش مبادلات مسافرتی و سیاحتی سالم در داخل و خارج از کشور
ک- نظارت بر عملکرد واحدهای مختلف فعال در زمینه صنعت ایرانگردی و جهانگردی و مدیران و مسئولان ذیربط با
بهره گیری از هماهنگی و همکاری کانون ها و مجامع غیردولتی این صنعت
ل- ایجاد هماهنگی و برنامه ریزی در فعالیت های سیاحتی و زیارتی کشور از طریق:
۱۱/ل- بررسی و تهیه سیاست های کلی مربوط به صنعت جهانگردی بر مبنای سیاست های عمومی کشور و با در نظر داشتن ظرفیت های بالقوه قطب ها و مراکز توسعه پذیر و نیز تعیین اولویت ها در این امر
۲/ل- تدوین خط مشی های اجرایی انجام فعالیت های توسعه و گسترش مراکز خدماتی و رفاهی مربوط به ایرانگردی
۳/ل- تعیین اولویت در زمینه چگونگی فعالیت های ارتباطی و تبلیغاتی صنعت ایرانگردی و جهانگردی
۴۴/ل- بررسی ضرورت عضویت و ارتباط با سازمان های بین المللی جهانگردی و عقد قرارداد ، توافقنامه و ایجاد ارتباط برای استفاده از خدمات ، اطلاعات و تجربیات آنها و مبادله اطلاعات جهانگردی در چارچوب قوانین و مقررات عمومی کشور
۵۵/ل- تهیه آیین نامه ها و نظامنامه ها و مقررات پیشنهادی و صدور مجوزهای لازم برای تحقق سیاست های هدایتی، حمایتی و نظارتی صنعت ایرانگردی و جهانگردی
 م- اقدام به صدور مجوزهای لازم( تاسیس- توسعه – انحلال) و نظارت بر فعالیت ها در موراد زیر و نیز هرنوع صدور مجوز دیگری که حسب قوانین و مقررات برعهده سازمان قرار گیرد.
– تاسیس آژانس های مسافرتی و سیاحتی ، احداث هتل هاو مهمانسراها و سایر مجتمع های خدماتی و رفاهی بین راهی و نمایشگاه ها
ن- انجام وظایف دبیرخانه شورای عالی ایرانگردی و جهانگردی
تبصره: سازمان موظف است تا پایان برنامه دوم توسعه وفق مفاد تبصره ۴۱۱ قانون برنامه دوم توسعه و در راستای کاهش حجم تصدی وظایف دولت نسبت به واگذاری امور تصدی سازمان به بخش غیردولتی اقدام نماید.
فصل دوم – سرمایه سازمان
ماده ۳- سرمایه اولیه سازمان یک میلیارد و بیست و پنج میلیون و ششصد و نود و سه هزار ریال می باشد و تماماً متعلق به دولت بوده و غیرقابل انتقال می باشد، که جمع سرمایه شرکت های ادغام شده بوده و ضمناً کلیه دارایی های منقول و غیرمنقول شرکت های ادغام شده جزء دارایی های سازمان محسوب خواهد شد.
 تبصره: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به انتقال آن بخش از اعتبارات ( اعم از جاری و طرح های عمرانی)، اموال و دارایی ها، تجهیزات و نیروی انسانی معاونت سیاحتی و زیارتی در حوزه مرکزی و واحدهای استانی که مورد نیاز سازمان باشد اقدام خواهد نمود.
ماده ۴- کلیه سهام سازمان متعلق به دولت است و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه و وزیر امور اقتصادی و دارایی نمایندگان صاحبان سهام در مجمع عمومی می باشند و تصمیمات مجمع با اکثریت آراء نمایندگان صاحبان سهام یا نمایندگان تام الاختیاری که از طرف مقامات مربوطه معرفی خواهند شد معتبرخواهد بود. ریاست مجمع عمومی با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد بود .
فصل سوم – مرکز سازمان
ماده ۵۵- مرکز اصلی سازمان تهران است و در صورت لزوم سازمان می تواند با تصویب هیات مدیره شعبی در خارج از کشور و همچنین در سایر شهرستان های ایران تاسیس نماید.
فصل چهارم – مدت سازمان
ماده ۶- مدت سازمان نامحدود است .
فصل پنجم- ارکان سازمان
ماده ۷- ارکان سازمان عبارتند از:
الف- مجمع عمومی صاحبان سهام؛ ب- هیات مدیره؛ ج- رئیس سازمان؛ د- حسابرس( بازرس)
تبصره : رئیس سازمان معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر شورای عالی ایرانگردی و جهانگردی خواهد بود .
ماده ۸- مجمع عمومی حداقل سالی دوبار بنا به دعوت رئیس مجمع عمومی یا رئیس هیات مدیره و رئیس سازمان تشکیل
 می گردد، یک بار حداکثر تا آخر تیرماه هر سال جهت بررسی و تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان و یک بار پس از تاریخ مذکور برای تصویب بودجه و طرح های عمرانی سازمان و خط مشی و سایر اموری که در دستور جلسه قراردارد، مجمع عمومی فوق العاده یا عادی به طور فوق العاده می تواند در صورت لزوم به پیشنهاد رئیس مجمع عمومی یا رئیس هیات مدیره و رئیس سازمان و یا تقاضای کتبی حسابرس( بازرس) تشکیل شود.
ماده ۹- وظایف و اختیارات مجمع عمومی به شرح زیر است:
۱- تصویب خط مشی کلی و برنامه سازمان
۲- تصویب بودجه سالانه و تغییرات آن
۳۳- رسیدگی به گزارش عملکرد سازمان و گزارش حسابرس( بازرس) مستقل و اتخاذ تصمیم نسبت به آنها و تصویب ترازنامه و حساب سود وزیان و تقسیم سود ویژه و پیشنهاد تامین منابع مالی
۴- تصویب تشکیلات سازمان و آیین نامه های استخدامی براساس مقررات استخدامی شرکت های دولتی
۵- تصویبب آیین نامه های مالی و معاملاتی سازمان پس از موافقت وزارت امور اقتصادی و دارائی
۶- تصویب افزایش و یا کاهش سرمایه سازمان
۷- اتخاذ تصمیم نسبت به تحصیل وام یا اعتبار از منابع داخلی با رعایت مقررات
۸- تصویب پیشنهاد هیات مدیره سازمان در مورد سازش در دعاوی یا ارجاع امر به داوری و تعیین داور
۹- تصویب سرمایه گذاری و مشارکت در سایر شرکت ها و موسسات در حدود موضوع شرکت
۱۰- تعیین میزان حقوق و مزایا یاحق حضور یا حق الزحمه هیات مدیره و بازرس قانونی و رئیس سازمان با تائید شورای حقوق و دستمزد
۱۱- تعیین یا عزل رئیس سازمان ، اعضای هیات مدیره و حسابرس( بازرس)
۱۲- اتخاذ تصمیم نسبت به سایر مسائلی که در حدود این اساسنامه در مجمع عمومی مطرح می شود.
ماده ۱۰- هیات مدیره سازمان از یک رئیس و حداقل دو عضو و یا یک رئیس و حداکثر چهار عضو تشکیل می شود. رئیس هیات مدیره سمت ریاست سازمان را نیز برعهده خواهد داشت. اعضای هیات مدیره و رئیس سازمان بنا به پیشنهاد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و با تصویب مجمع عمومی برای مدت دوسال تعیین می شوند.
اعضای هیات مدیره باید به صورت موظف و تمام وقت انجام وظیفه نموده و یکی از آنان متخصص در امور مالی بوده و
 عهده دار مسئولیت امور مالی سازمان باشد. در هیات مدیره مرکب از پنج نفر، دونفر از اعضاء هیات مدیره می توانند به طور غیرموظف و غیر تمام وقت تعیین شوند.
ماده ۱۱- تجدید انتخاب رئیس سازمان و اعضای هیات مدیره بلامانع است .
ماده ۱۲- جلسات هیات مدیره حداقل ماهی دوبار در مرکز اصلی سازمان و طبق دعوت رئیس سازمان تشکیل می شود، صورتجلسه مذاکرات تهیه و به امضاء اعضای هیات مدیره خواهد رسید.
ماده ۱۳- برای رسمیت یافتن جلسه هیات مدیره حضور اکثریت اعضای هیات مدیره ضروری است و تصمیمات هیات مدیره با امضای اکثریت حاضرین در جلسه معتبر است .
ماده ۱۴- در موارد فوت یا استعفاء یا برکناری رئیس سازمان یا هریک از اعضای هیات مدیره شخص جانشین فقط برای باقیمانده مدت برگزیده می شود، اعضاء هیات مدیره که مدت عضویت آنان خاتمه یافته است تا تعیین عضو جدید و یا انتخاب مجدد عهده دار مسئولیت امور سازمان خواهند بود .
ماده ۱۵- وظایف هیات مدیره عبارت است از:
۱- بررسی و تائید طرح تشکیلات سازمان و آیین نامه های استخدامی با رعایت مقررات استخدامی شرکت های دولتی برای پیشنهاد به مجمع عمومی
۲- بررسی و تائید آیین نامه های مالی و معاملاتی و سایر آیین نامه ها برای پیشنهاد به مجمع عمومی
۳- پیشنهاد اخذ وام ، اعتبار از منابع داخلی به مجمع عمومی
۴- بررسی و تائید بودجه وترازنامه و حساب سود و زیان برای طرح در مجمع عمومی
۵- پیشنهاد سازش در دعاوی و ارجاع امر به داوری و تعیین داور به مجمع عمومی
۶- تصویب قراردادها
۷- اتخاذ تصمیم در مورد معاملاتی که انجام مناقصه و مزایده در مورد آنها میسر نیست و یا به مصلحت نمی باشد برای پیشنهاد به کمیسیون ماده ۷۱ قانون محاسبات عمومی
۸- پیشنهاد جهت سرمایه گذاری در شرکتها و موسسات دیگر به مجمع عمومی
۹- اظهارنظر و یا اخذ تصمیم نسبت به سایر موضوعاتی که در حدود وظایف سازمان و با رعایت قوانین و مقررات مربوط توسط رئیس سازمان مطرح می شود.
۱۰- اجرای مصوبات مجمع عمومی
ماده ۱۶- چک ها و اسناد تعهدآور سازمان باید به امضاء رئیس هیات مدیره و رئیس سازمان و یکی از اعضاء هیات مدیره برسد .
ماده ۱۷- رئیس سازمان بالاترین مقام اجرایی و مسئول اداره امور سازمان بوده و موارد ذیل از جمله اختیارات اوست:
۱- تشکیلات و بودجه و مقررات مربوط و امضاء کلیه نامه ها و مکاتبات اداری
۲- اجرای مصوبات مجمع عمومی و هیات مدیره و انجام کلیه امور اجرایی سازمان بر طبق مفاد این اساسنامه
۳- طرح و تعقیب هرنوع دعوی اعم از حقوقی و جزائی و دفاع از حقوق سازمان در برابر مقامات قضایی و اشخاص ثالث در تمام مراجع قانونی با حق تعیین وکیل و وکیل در توکیل
 تبصره: رئیس سازمان می تواند در صورت ضرورت با مسئولیت خود اختیارات خود را برای مدت معینی به یکی از اعضای هیات مدیره و یا هریک از کارمندان سازمان تفویض نماید. رئیس سازمان همچنین می تواند اختیارات خود را به مقام های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراکز استان ها و فرمانداری های کل به نحوی که با وظایف قانونی آنان تداخل ننماید ، تفویض کند.
ماده ۱۸- بازرس( حسابرس) قانونی سازمان از بین اشخاص حقیقی یا حقوقی که در امر حسابداری و حسابرسی خبیر و بصیر بوده باشد به پیشنهاد وزیر امور اقتصادی و دارائی و تصویب مجمع عمومی برای مدت یکسال انتخاب می گردد و انتخاب مجدد او بلامانع است.
ماده ۱۹- وظایف بازرس( حسابرس) قانونی:
۱- نظارت در اجرای مقررات اساسنامه و آیین نامه های مربوطه
۲- رسیدگی به ترازنامه و حساب سود و زیان سازمان
۳- بازرس( حسابرس) مکلف است حداقل ده روز قبل از تشکیل مجمع عمومی گزارش خود را برای نمایندگان صاحبان سهام و مدیرعامل ارسال دارد.
۴- رسیدگی به دفاتر و حساب های سازمان با اطلاع رئیس سازمان
۵- انجام سایر وظایفی که به موجب قانون تجارت به عهده بازرس محول می باشد .
 تبصره : هیات مدیره مکلف است یک ماه قبل از تشکیل مجمع عمومی ترازنامه و حساب سود و زیان سازمان را برای بررسی و اظهارنظر به بازرس تسلیم نماید .
۶- بازرس حق مداخله در امور جاری سازمان را ندارد و نحوه رسیدگی وی نباید موجب وقفه در امور جاری و عادی سازمان شود .
فصل ششم – ترازنامه و حساب سود وزیان
ماده ۲۰- سال مالی سازمان از اول فروردین ماه هر سال شروع می شود و درآخر اسفندماه همان سال پایان می یابد به استثنای سال اول که از تاریخ تشکیل سازمان تا پایان اسفند ماه همان سال خواهد بود.
ماده ۲۱- کلیه حساب های سازمان در آخر اسفند ماه بسته شده و ترازنامه و حساب سود وزیان سازمان حداکثر چهار ماه از اول سال بعد تهیه و منضم به گزارش حسابرس( بازرس) بعد از تائید هیات مدیره به مجمع عمومی اعلام می شود.
ماده ۲۲- حسابرسی مستقل سازمان به وسیله شرکت حسابرسی وزارت امور اقتصادی و دارائی انجام و گزارش لازم به مجمع عمومی ارائه می گردد.
ماده ۲۳- سایر موضوعات و مواردی که در این اساسنامه قید نشده تابع مقررات قانون تجارت و شرکت های دولتی خواهد بود .
ماده ۲۴- تغییر در مواد این اساسنامه، افزایش یا کاهش سرمایه، انحلال سازمان و تعیین مدیر یا مدیران تصفیه با تصویب مجمع عمومی فوق العاده امکان پذیر است .
اساسنامه فوق مشتمل بر ۲۴ ماده و ۵ تبصره در جلسه مورخ به تصویب مجمع عمومی سازمان رسید و جایگزین اساسنامه قبلی شد .

اساسنامه سازمان صنایع دستی ایران مصوب ۱۳۵۴/۴/۲
ماده ۱- به استناد تبصره ۲ ماده ۳ قانون تشکیل وزارت صنایع و معادن مصوب ۱/۵/۱۳۵۳۳ سازمان صنایع-دستی ایران که در این اساسنامه سازمان نامیده می¬شود طبق این اساسنامه اداره خواهد شد.
ماده۲- هدف سازمان به شرح ذیر است:
الف- حفظ و احیا و بهبود کمی و کیفی صنایع دستی کشور
ب- ازدیاد و تولید و درآمد صنعتگران و جلوگیری از کم کاری و بیکاری و افزایش سطح اشتغال
ج- توسعه فروش و صادرات صنایع دستی ایران

ماده ۳- وظایف و اختیارات سازمان به شرح ذیل است:
الف- تحقیق و بررسی درباره صنایع دستی، جمع آوری آمار و اطلاعات لازم و تهیه و اجرای طرح های بهبود و توسعه صنایع دستی
ب- ترویج هنرهای دستی و ایجاد تحول و تنوع در طرح ها و تولیدات صنایع دستی با حفظ اصالت ملی و محلی و توسعه موارد مصرف آن
ج- آموزش فنی و افزایش سطح مهارت و کارایی صنعتگران صنایع دستی کشور
د- ایجاد و توسعه کارگاه ها و مراکز تولید، تولید و فروش صنایع دستی ایران از طریق طرح های سرمایه گذاری و ناحیه‌ای
هـ- فراهم نمودن تسهیلات برای ایجاد و توسعه شرکت های تعاونی صنایع¬دستی کارگاه¬ها و واحدهای تولیدی اینگونه صنایع در سراسر کشور
 و- اعطای وام و اعتبار به شرکت های تعاونی صنایع دستی و صنعتگران مربوط به منظور خرید مواد اولیه تهیه و تغییر ابزار کار و توسعه و نوسازی کارگاه¬ها و ایجاد یا توسعه مراکز فروش صنایع دستی در داخل و خارج کشور.
ز- ایجاد نمایشگاه در داخل یا خارج کشور و همچنین شرکت در نمایشگاه¬های داخل و خارجی در زمینه صنایع دستی
ح- بازاریابی و کمک به توسعه مراکز فروش فرآوردهای دستی در داخل و خارج کشور
ط-همکاری با سازمان های بین المللی صنایع دستی و قبول عضویت آنها با رعایت مقررات مربوطه
 ی- نظارت در حسن انجام وظایف شرکت سهامی فروشگاه مرکز صنایع دستی و راهنمایی و ارشاد در فعالیت های مربوط و عرضه خدمات فنی جهت پیشبرد و گسترش فعالیت های آن
ک- اجرای مصوبات شورای صنایع دستی ایران
ل- انجام هرگونه فعالیتی که در نیل به هدف های سازمان کمک کند.
ماده ۴- ارکان سازمان به شرح زیر است:
الف- شورا، ب- رئیس کل
ماده ۵- اعضای شورای صنایع دستی ایران عبارتند از:
۱- وزیرصنایع و معادن ۲- وزیر فرهنگ و هنر یا نماینده او ۳- وزیر مشاور و رییس سازمان برنامه و بودجه یا نماینده او ۴- وزیر تعاون و امور روستاها یا نماینده او ۵- وزیر اطلاعات و جهانگردی یا نماینده او ۶- دو نفر کارشناس در امور صنایع دستی
تبصره ۱: ریاست شورای صنایع دستی ایران با وزیر صنایع  و معادن خواهد بود.
تبصره ۲: اعضای موضوع بند ۶ این ماده به پیشنهاد وزیر صنایع و معادن و تصویب هیات وزیران برای مدت سه سال انتخاب می شوند و تجدید انتخاب آنان بلامانع است.
ماده ۶- وظایف و اختیارات شورای صنایع دستی ایران به شرح زیر خواهد بود.
 الف- تعیین خط مشی کلی و برنامه های سازمان ب- راهنمایی و هماهنگ ساختن امور صنایع دستی کشور ج- بررسی و تصویب برنامه های مربوط به حمایت بهبود و توسعه صنایع دستی د- بررسی و تایید بودجه سازمان به منظور پیشنهاد به مراجع مربوط هـ- تصویب شرایط و ضوابط اعضای وام و اعتبار موضوع بند (و) ماده ۳ و- اتخاذ تصمیم در مورد پیشنهادهایی که از طرف رییس کل سازمان مطرح می شود.
ماده ۷- شورای صنایع دستی ایران حداقل سالی دوبار به دعوت وزیر صنایع و معادن تشکیل می شود.
جلسات شورا با حضور پنج نفر از اعضا رسمیت خواهد یافت و تصمیمات آن با اکثریت آراء حاضران در جلسه معتبر خواهد بود.
تبصره: رییس کل سازمان سمت دبیری شورا را خواهد داشت.
ماده ۸- رییس کل سازمان به پیشنهاد وزیر صنایع و معادن و تصویب هیات وزیران برای مدت چهار سال منصوب می شود و انتصاب مجدد او بلامانع است.
ماده ۹- رییس کل سازمان بالاترین مرجع اجرایی سازمان است و وظیفه تنظیم و پیشنهاد بودجه سازمان را به عهده دارد و در حدود مقررات این اساسنامه و مصوب شورا و قوانین جاری کلیه امور داخلی و اداری، مالی و فنی سازمان را اداره خواهد کرد و اختیار نصب و عزل کارکنان و انجام سایر امور استخدامی را دارد.
ماده ۱۰- رییس کل سازمان نماینده سازمان در کلیه مراجع قضایی و اداری است و حق انتخاب وکیل را دارد و می تواند در هر مورد تمام یا قسمتی از اختیارات و حق امضای خود را به هر یک از معاونان یا سایر کارکنان سازمان به مسئولین خود تفویض نماید و در غیاب خود یکی از معاونان سازمان را برای اداره امور سازمان تعیین نماید.
اساسنامه فوق مشتمل بر ده ماده و چهار تبصره به استناد تبصره ۲ ماده ۳ قانون تشکیل وزارت صنایع  و معادن پس
 از تصویب کمیسیون های امور استخدام سازمان های اداری، امور اقتصادی و دارایی و صنایع و معادن مجلس شورای ملی در جلسات روزهای دوشنبه و چهارشنبه و یکشنبه اول و سوم و هفتم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و پنجاه وچهار شمسی
در جلسه روز چهارشنبه هفتم خرداد ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و چهار شمسی کمیسیون های شماره ۳ و ۴۴ امور استخدامی و دادگستری و امور اقتصادی و دارایی و جلسه روز دوشنبه دوم تیرماه یک هزار و سیصد و پنجاه و چهار شمسی کمیسیون شماره ۵ (صنایع  و معادن) مجلس سنا به تصویب رسیده است.

قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۳
ماده ۱۱- سازمان های ” میراث فرهنگی کشور ” و ” ایرانگردی و جهانگردی ” از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتزع و از ادغام آنها سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با کلیه اختیارات و وظایفی که سازمان مذکور به موجب قوانین و مقررات مختلف دارا بوده اند و کلیه امکانات، اموال و نیروی انسانی زیر نظر رییس جمهور تشکیل می گردد. رییس سازمان با حکم رییس جمهور منصوب می شود.
تبصره۱۱- کلیه وظایف و اختیارات وزیر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور میراث فرهنگی و ایرانگردی و جهانگردی به رییس سازمان منتقل می شود.
تبصره ۲۲- وظایف حاکمیتی سازمان ایرانگردی و جهانگردی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری منتقل می شود و وظایف اجرایی و امور تصدی آن با همه امکانات،‌اعتبارات، نیروی انسانی، اموال و دارایی ها تعهدات و اعتبارات، در قالب یک شرکت دولتی با عنوان شرکت توسعه ایرانگردی و جهانگردی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری وابسته می گردد.
ماده ۲- سازمان میراث فرهنگی و گردشگری براساس قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب ۲۸/۴/۱۳۶۷۷ و قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی مصوب ۱۳۷۰/۷/۷ اداره می شود. تعیین وظایف و اختیارات این سازمان ظرف مدت شش ماه پس از تصویب این قانون با رعایت مفاد قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۷۹/۱/۱۷ با جهت گیری واگذاری وظایف تصدی به بخش غیردولتی، حذف وظایف غیر ضرور، تفکیک وظایف ملی و استانی با پیشنهاد مشترک سازمان میراث فرهنگی و گردشگری وسازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و تایید هیات وزیران به تصویب کمیسیون مشترک رسیدگی کننده به این قانون خواهد رسید.
تبصره- سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مکلف است به منظور هماهنگی در چگونگی امکان بهره گیری از
 میراث های طبیعی کشور و اجرای تعهدات مطروحه در کنوانسیون حفاظت میراث فرهنگی و طبیعی جهان نسبت به تدوین آیین نامه ای با پیشنهاد مشترک سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان حفاظت محیط زیست اقدام کند. آیین نامه مذکور به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده ۳۳- شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری به ریاست رییس جمهور یا معاون اول رییس جمهور عضویت رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و وزرای امور خارجه، مسکن و شهرسازی، راه و ترابری کشور، فرهنگ و ارشاد اسلامی، علوم، تحقیقات و فناوری، امور اقتصادی و دارایی و آموزش وپرورش و روسای سازمان های مدیریت و برنامه ریزی کشور، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و حفاظت محیط زیست و چهار نفر کارشناس خبره با پیشنهاد رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و حکم رییس جمهور تشکیل می گردد.
تبصره ۱۱- رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری دبیر شورای عالی خواهد بود و دبیرخانه شورای عالی در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تشکیل می گردد.
تبصره ۲۲- کلیه وزارتخانه ها، سازمان ها و نهادها، شرکت ها و موسسات دولتی، شهرداری ها و کلیه دستگاه-هایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر یا تصریح نام است در حدود وظایف قانونی خود، موظف به اجرای مصوبات این شورای عالی می باشند.
ماده ۴- وظایف و اختیارات شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری به شرح زیر است:
الف- تصویب سیاست ها، خط مشی ها و برنامه های کلان امور میراث فرهنگی و گردشگری
ب- جلب حمایت بخش های دولتی و غیردولتی و بخش تعاونی و خصوصی برای تحقق اهداف بخش میراث فرهنگی و گردشگری
ج- فراهم کردن زمینه سرمایه گذاری بخش غیردولتی و افزایش سهم آن در امور مربوط به میراث فرهنگی و گردشگری
 د- کلیه وظایف قانونی که تا قبل از تصویب این قانون بر عهده شورای سازمان میراث فرهنگی کشور و شورای عالی ایرانگردی و جهانگردی بوده است.
هـ- سایر وظایف و اختیارات تعیین شده برای شورای مذکور در این قانون.
 تبصره- با پیشنهاد شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری و پس از تصویب هیات وزیران حسب مورد در استان هایی که ضرورت ایجاد کند، شورایی مشابه شورای عالی به ریاست استاندار و عضویت مدیران کل وزارتخانه ها و سازمان های مذکور در شورای عالی ایجاد خواهد شد.
ماده ۵۵- سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می تواند نگهداری و اداره اماکن و محوطه های تاریخی و موزه ها را زیر نظر هیات های امنای منتخب انجام دهد. وظایف و اختیارات و چگونگی فعالیت هیات های امناء و نحوه حمایت، نظارت و ارزیابی فعالیت های آنها به موجب آیین نامه ای خواهد بود که به پیشنهاد سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به تصویب هیات وزیران می رسد.
ماده۶- به سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور اجازه داده می شود در سال ۱۳۸۲، حسب پیشنهاد سازمان های موضوع این قانون در محدوده اعتبارات مصوب نسبت به هرگونه جابجایی، تغییر ردیف، کاهش یا افزایش اعتبارات ردیف های بودجه ای آنها به نحوی که حداکثر تسهیلات لازم را جهت اجرای این قانون فراهم نموده و اختلالی در اداره امور مربوط ایجاد نشود، اقدام نماید.
ماده ۷۷- سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مکلف است برنامه های تبلیغی ملی و بین المللی برای معرفی میراث فرهنگی ایران و جاذبه های جهانگردی آن را از طریق رسانه های ارتباط جمعی داخلی و خارجی به مرحله اجرا درآورد. کلیه دستگاه های اجرایی مکلف به هماهنگی و همکاری با سازمان مذکور می باشند.
ماده ۸۸- به منظور فراهم کردن زمینه توسعه پایدار میراث فرهنگی و گردشگری، جلب سرمایه گذاری داخلی و خارجی با رعایت قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی مصوب ۱۳۸۰/۱۲/۱۹ در ایجاد تاسیسات زیر بنایی جهت معرفی بهتر بناها و محوطه های تاریخی، تاسیسات ایرانگردی و جهانگردی و ارائه خدمات مناسب به جهانگردان، دولت می تواند در مناطق مستعد کشور و قطب های گردشگری با تاکید بر مناطق کمتر توسعه یافته، به متقاضیان بخش های غیردولتی اجازه تاسیس مناطق نمونه گردشگری را بدهد.
ماده ۹۹- شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری مکلف است متناسب با جایگاه هر یک از کشورها در اهداف بازار جهانگردی ایران صدور روادید برای اتباع آنها را به ترتیب زیر دسته بندی و به وزارت امور خارجه جهت اقدام ابلاغ نماید:
 الف- لغو روادید ب- اجازه ورود با پروانه گذر مرزی ج- صدور روادید در مبادی ورودی ایران برای مدت معین د- صدور روادید در سفارتخانه های ایران در خارج از کشور در زمان های معین حداکثر ظرف مدت یک هفته وزارت امور خارجه مکلف است برای تحقق اهداف جلب جهانگردان خارجی نسبت به صدور روادید برای آنان با رعایت مفاد این ماده اقدام نماید.
سایر وزارتخانه ها و دستگاه های مرتبط با صدور روادید موظف به همکاری با وزارت امور خارجه برای تحقق این ماده می باشند.
ماده ۱۰- اختیارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص معافیت های مذکور در بند (ل) اصلاحی ماده ۱۳۹۹ قانون مالیات های مستقیم مصوب ۱۳۸۰/۱۱/۲۷ در محدوده میراث فرهنگی و گردشگری به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری واگذار می شود.
ماده ۱۱- دولت مکلف است درصورت وجود تقاضا از سال ۱۳۸۳ برای مدت ده سال همه ساله تا ده درصد (۱۰۰ درصد) از مجوزهای استفاده از منابع مالی خارجی (فاینانس) مذکور در برنامه¬های توسعه یا قوانین بودجه سالانه را به اجرای
 طرح های جامع توسعه میراث فرهنگی و گردشگری استانی و ملی و ایجاد تاسیسات ایرانگردی و جهانگردی از جمله مراکز اقامتی و پذیرایی، خدمات حمل و نقل و سایر طرح های مرتبط توسط بخش های غیردولتی اختصاص دهد.
تبصره- اطلاق این ماده شامل مصوبات مجمع تشخیص مصلحت نظام برای استفاده از منابع خارجی نخواهد بود.
ماده ۱۲- این قانون از زمان تصویب لازم الاجرا است و کلیه قوانین و مقررات مغایر با این قانون لغو می-گردد.
 قانون فوق مشتمل بر دوازده ماده و هفت تبصره در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و سوم دی ماه یکهزار و سیصد وهشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۲/۱۱/۱۴ به تایید شورای نگهبان رسیده است.